Nazwa: Kościół farny pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła – zabytkowy kościół parafialny parafii rzymsko-katolickiej pod tym samym wezwaniem w Stopnicy.

Nazwa: Pierwsza wzmianka historyczna o kościele w Stopnicy pojawia się pod datą 1103 roku.

Nazwa: Pierwotny kościół stał prawdopodobnie nie w miejscu obecnej fary, ale na przeciwległym brzegu Stopniczanki, w okolicach dzisiejszego zamku. Nosił tytuł św. Trójcy i po raz ostatni był wzmiankowany w połowie XV w.

Nazwa: Na obecnym miejscu w 1326 roku, za panowania Władysława Łokietka, wzniesiono kaplicę św. Anny, z której miało być wejście do lochów znajdujących się pod Stopnicą. Do tej kaplicy przybudowano w latach 1349-1362 istniejący do dziś kościół farny pw. św. app. Piotra i Pawła, którego fundatorem został Kazimierz Wielki.

Nazwa: Była to jedna z 6 fundacji ekspiacyjnych za utopienie ks. Marcina Baryczki, który wypominał mu rozwiązły tryb życia. Kościół był zniszczony i złupiony przez Szwedów Karola Gustawa w 1655 roku, a dwa lata później (1657 r.) przez księcia Siedmiogrodu- Jerzego II Rakoczego. Po tych zniszczeniach dach i sygnaturka uległy barokizacji, choć same mury nie były przebudowywane i pozostały gotyckie.

Nazwa: W takiej też postaci dotrwały do II wojny światowej. Od lipca 1944 roku do stycznia 1945 roku Stopnica znajdowała się na linii frontu radziecko- niemieckiego, czego skutki były do przewidzenia. O ile mówi się, że Warszawa czy Wrocław zostały zniszczone w 80% o tyle 100% Stopnicy padło pastwą pożogi. Nie został nietknięty dosłownie ani jeden dom, każdy był choćby pokaleczony przez pociski. Również i świątynia stopnicka zamieniła się w stertę gruzu.

Nazwa: Po zakończeniu wojny przystąpiono do odbudowy tego cennego zabytku. Plany opracował dr inż. Józef Jamróz z Krakowa, wykonawcą było znane na okolicę, przedsiębiorstwo budowlane Antoniego Siemińskiego z odległej stąd o 9 km Oleśnicy. Prace przebiegały w latach 1946- 1958, podczas których zrekonstruowano kościół do pierwotnej postaci, zbudowano stromy dach kryty dachówką i kamienną sygnaturkę w miejsce zniszczonej barokowej. Zabytek jest budowlą dwunawową, halową, o nawach poprzedzielanych dwoma filarami.

 

Nazwa: Kościoły o podobnej bryle i analogicznym rozplanowaniu wnętrza możemy dziś oglądać w Wiślicy, Szydłowie i Szańcu. Na zewnątrz kościół jest oskarpowany. Posiada 8 ostrołukowych okien, z tego 5 w prezbiterium i 3 w nawie północnej. Na dwóch filarach wspiera się sklepienie krzyżowo-żebrowe, na którym umieszczone są zworniki ocalałe ze zniszczeń wojennych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nazwa: Cennym zabytkiem pamiętającym XIV stulecie jest płaskorzeźba w głównym ołtarzu (antepedium), przedstawiająca głowę Kazimierza Wielkiego i herb Ziemi Dobrzyńskiej.

Nazwa: Na północnej ścianie prezbiterium, nad wejściem do zakrystii wisi nowy krucyfiks ze starą rzeźbą Jezusa Ukrzyżowanego. Do 1944- 1945 roku rzeźba ta znajdowała się wraz ze zniszczonym krzyżem w głównym ołtarzu.

 

Nazwa: Osiem witraży w ostrołukowych oknach jest dziełem Macieja Makarewicza z Krakowa.

 

 

 

 

Nazwa: Obok kościoła znajduje się wolnostojąca dzwonnica, zbudowana w l. 1982-1983 według projektu dr inż. Piotra Kotuchy z Politechniki Krakowskiej, nawiązująca stylem do ogólnej bryły świątyni. [tekst:wiki]